Overprikkeling en vermoeidheid bij NAH
Een herseninfarct verandert je leven. Niet alleen fysiek, maar ook mentaal en emotioneel. Voor mij was de grootste uitdaging niet alleen het omgaan met de gevolgen van de hersenschade, maar ook het onzichtbare karakter ervan. Overprikkeling, extreme vermoeidheid, en een brein dat anders functioneert – het zijn dingen die je zelf voelt en ervaart, maar die voor je omgeving vaak niet zichtbaar zijn.
Wat gebeurt er in je brein?
Na een herseninfarct werkt je brein anders. De beschadigde gebieden hebben hun oorspronkelijke functie deels of volledig verloren. Dat betekent vaak dat andere delen van je hersenen die taken moeten overnemen. Dit proces kost energie – enorm veel energie.
Bij overprikkeling speelt dit een grote rol. Waar een gezond brein prikkels zoals geluiden, beelden of gesprekken soepel filtert en verwerkt, is dat vermogen bij NAH vaak verstoord.
Geluiden die voor anderen op de achtergrond blijven, kunnen voor jou overweldigend luid
zijn. Een gesprek voeren terwijl je in een drukke ruimte zit, voelt alsof je hersenen een puzzel
van duizend stukjes proberen te maken – en dat terwijl je al moe bent.
Het gevolg is dat je brein snel overbelast raakt. Die overbelasting kan leiden tot
vermoeidheid, hoofdpijn, concentratieproblemen en – zoals ik zelf heb ervaren –
prikkelbaarheid.
Prikkels en balans
Toch horen prikkels bij het leven. Zeker in de wereld van vandaag zijn prikkels overal – en
niet alles is te vermijden. Spelen met het zoeken naar je grenzen en er soms overheen gaan
kan gebeuren, of zelfs een bewuste keuze zijn. Het is onderdeel van het proces van leren en
ontdekken.
De sleutel ligt in balans. Als je over je grenzen gaat, is het belangrijk om tijd te nemen om te
herstellen. Voor mij betekent dit regelmatig stilstaan bij hoe ik me voel en tijd vrijmaken voor
rust en herstel. Dit gaat niet altijd perfect, en dat is oké. Het leven is een voortdurende dans
tussen inspanning en ontspanning.
De onzichtbare last
Overprikkeling is als een storm in je hoofd, veroorzaakt door geluiden, lichten, gesprekken of
zelfs gedachten. Waar anderen misschien een volle agenda of een drukke ruimte moeiteloos
trotseren, voelt het voor mij alsof mijn brein zichzelf uitschakelt na een paar minuten.
Vermoeidheid komt hier snel achteraan. Niet zomaar moe zijn, maar een diepgewortelde
uitputting die voelt alsof je door een moeras loopt.
Daar komt nog iets bij: prikkelbaarheid. Als je hersenen overbelast raken, kun je sneller
geïrriteerd of kortaf reageren. Dit kan ervoor zorgen dat je omgeving je gedrag verkeerd
interpreteert. Mensen kunnen je zien als ongeduldig of onvriendelijk, terwijl je in
werkelijkheid gewoon probeert overeind te blijven te midden van alle chaos in je hoofd.
De weg naar acceptatie
Het heeft tijd gekost om te accepteren dat mijn brein nu anders werkt. Ik heb leren luisteren
naar mijn lichaam en signalen serieus te nemen. Ik heb geleerd dat rust nemen geen zwakte is,
maar een noodzaak. En ik ben wereldkampioen geworden in het stellen van grenzen – hoewel
dat soms nog steeds lastig is.
Acceptatie betekent niet dat alles ineens makkelijk wordt. Het betekent wel dat je leert leven
met je nieuwe realiteit. Het is een proces van vallen, opstaan, en jezelf de ruimte geven om
imperfect te zijn.
Hoe creativiteit mij helpt
Creativiteit is mijn toevluchtsoord geworden. Het helpt me niet alleen om te ontspannen en
overprikkeling te verminderen, maar ook om te verwerken wat ik voel. Door te tekenen,
schilderen of schrijven geef ik vorm aan emoties die ik moeilijk kan uitspreken. Het is een
manier om verbinding te maken met mezelf en mijn omgeving, zonder woorden.
Voor iedereen die zich niet begrepen voelt
Als je zelf NAH hebt, burnout ervaart, of een andere onzichtbare beperking hebt, wil ik je
meegeven: je bent niet alleen. Je bent niet zwak omdat je overprikkeld raakt, vaker rust nodig
hebt, of soms prikkelbaar bent. Het is oké om grenzen te stellen, om 'nee' te zeggen, om tijd
voor jezelf te nemen.
En voor de omgeving: wees geduldig. Vraag hoe je kunt helpen, luister zonder oordeel, en
probeer te begrijpen dat wat je niet ziet, niet minder echt is.
Uitnodiging
Herken je je in dit verhaal? Of ken je iemand die hiermee worstelt? Ik deel mijn ervaringen en
praktische tips graag verder in mijn cursussen en blogs. Schrijf je in voor mijn nieuwsbrief
om op de hoogte te blijven en inspiratie te ontvangen. Samen kunnen we het pad naar
acceptatie en herstel verkennen.